ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 395 / 520

ประโยค(ตอน) - ดูเหตุสมุนปลากาสิกามาแปล ภาค ๑ หน้า ๑๙๘ จิรวรรณที่ ๑ ศิกขาบทที่ ๕ พระธรรมนิวรเปลือกหนศิกขาบท จิรวรรปฏิกูลหนศิกขาบทว่า ตน สมญ เป็นกัน ข้าวเจ้า จะกล่าวต่อไป:- ในจิรวรรปฏิกูลหนศิกขาบทนั้น

บทนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์ศิกขาบทที่ ๕ ในจิรวรรปฏิกูลหนศิกขาบท โดยระบุให้เห็นถึงการบัญญัติและบทบาทสำคัญของพระเถรีในการสื่อสารและการปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับหัวหน้าโจรในบริบททางศาสนาและคำสอนที่สัมผัสใกล

ประโยค(ตอน) - ดูดซับมลทินดานสักภาค ๑ - หน้าที่ 299 ในที่นี้ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์อื่นนอกจากเรา จึงได้อ้อมงัสะนั่น เพราะเหตุนี้ พระธรรมสังกาหากราจนทั้งหลายจึงได้กล่าวว่า "ออก โอโบ อุปปลวกฉก ภูญฺญ์ ดังนี้

บทนี้พูดถึงคำสอนของพระเถรีเกี่ยวกับการไม่ยึดมั่นและความอยากได้ในสิ่งต่างๆ โดยใช้คำพูดที่อ้างอิงจากพระธรรมสังกาหากราจน การแสดงออกถึงการเข้าใจและการควบคุมทิฐิของตนเอง เป็นการศึกษาภาวะการพัฒนาตนเองที่ไม่

ประโยค (ตอน) - ดูเดอสมันปลาบสกทานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 300 บทว่า นิพุปัพิยาเมนา มีความว่า นางถูกพระอุทยิแสดงอุปมา แล้วคาดคั้นหน้ากเข้า ข้อว่ อนิตรวาดัฑ ทุตวา ออมาส มีความว่า พระเคราะห์ นุ่งผ้าดำ แล้วได้

บทความนี้สำรวจการแลกเปลี่ยนจีวรในวงการพระพุทธศาสนา โดยมีการอภิปรายถึงสิทธิและข้อกำหนดเกี่ยวกับการรับจีวรของภิกษุณีและภิกษุ อีกทั้งยังเสนอแนวทางการประพฤติปฏิบัติที่ถูกต้องในการแลกเปลี่ยน ผ่านตัวอย่างกา

ประโยค - ทุ่งสมันต์ปลากาสำแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 301 และผ้าสีดำ ๆ มาวางไว้ใกล้เคียงแห่งภูมิคุ้มกัน หรือ ยืนในอุปาจาร หรือ ละอุปาจารโผล่ บรรดาผ้เหล่านี้ วิรฺวาด เป็นของนางภิกขุณีทั้งหลาย เป็นอาศิญาณเด็ก

เนื้อหาเกี่ยวกับการถวายผ้าของภิกษุณีและการแลกเปลี่ยนสิ่งของในบริบทของศาสนา โดยเน้นถึงวิธีการและข้อกำหนดที่ควรปฏิบัติ รวมถึงการอภิปรายเกี่ยวกับคำกล่าวที่ปรากฏในมาทีปจริง ความสำคัญของการปฏิบัติและการรัก

ประโยค(ย) - ดูดสมนปุปาสากนแปลภาค ๑ - หน้าที่ 302 สองบทว่า วิฬาลวา ปรีชาตู นี้ ผู้กษาแห่งกรม โดยความ วิปลาส (ตรงกันข้าม) จากกี่กล่าวแล้ว. สองบทว่า อนุ่ง ปริญฑูร มีความว่า บริจารชนิดใดชนิด หนึ่งมีลักษ

เนื้อหาในบทนี้สำรวจความหมายของคำว่า วิฬาลวา ปรีชาตู และอธิบายสิ่งที่เกี่ยวข้องกับจีวร รวมไปถึงลักษณะและขนาดที่เหมาะสม ทั้งยังพูดถึงสมุฏฐานที่เกี่ยวข้องในระบบอารมณ์และกิริยา ซึ่งเป็นแนวคิดที่ช่วยในการท

ประโยค(ตอน) - ดูเดิสมันปาตากามาแปลภาค ๑ หน้า ที่ 303 จิววรรณศักดิ ๑ สิกขาบทที่ ๖ พระธาตุนำอัญญาตกัญญุติสิกขาบท อัญญาตกัญญุติสิกขาบทว่า เตน สุมยาน เป็นตัน บ้านเจ้า จะกล่าวต่อไป:-ในอัญญาตกัญญุติส

เนื้อหานี้ศึกษาเกี่ยวกับอัญญาตกัญญุติสิกขาบท ซึ่งกล่าวถึงความหมายและลักษณะเด่นของพระอุปันนศากยบุตร และการวินิจฉัยต่างๆ ในบทเรียนนี้ โดยมีการพูดถึงพระอุปัณฑศากยบุตรและภาษาบาลีที่เกี่ยวข้องเพื่อให้เข้าใ

ประโยค (ตอน): ดูเดิมสนับสนับกาสกแพล ภาค ๑ หน้า ที่ 304 บทว่า อญญูชียมาน ความว่า ภิกษุเหล่านั้นถูกท่านพระ อุบาลีสอบสวนถึงการบรรพชา อุปสมบท การอธิฐานบาตรและจีวร เป็นต้นอยู่. ข้อว่า เตมุกตุ อารโณมัท มีคว

บทเนื้อหานี้กล่าวถึงการสอบสวนภิกษุโดยพระอุบาลี พร้อมทั้งแนวทางการปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับภิกษุในการดำรงชีวิตทางพระธรรม รวมถึงการต้องระมัดระวังต่อพฤติกรรมที่อาจส่งผลกระทบต่อความสงบสุขของพระเณร, แม้ต้องเ

ประโยค(ตอน) - ทัศนะส่วนปลากภาค ๑ - หน้า ที่ 305 ทั้งหลายพึงหักกิ่งไม้และใบไม้เอามาเป็นต้นถักแล้ว พึงให้พวกกิญจุ หนุ่ม หรือ พวกกิญจุหนุ่มหักเพื่อประโยชน์แก่พระเดชะทั้งหลาย ถ้า แล้วให้แก่พระเดชะเหล่านั

เนื้อหากล่าวถึงการนำกิ่งไม้และใบไม้มาใช้ในการถักผ้าเพื่อประโยชน์แก่พระเดชะและกิญจุหนุ่ม พร้อมเสนอแนะว่าผ้าดังกล่าวสามารถใช้ได้ตามความต้องการ โดยไม่ต้องมีการอาบัติ การใช้ชีวิตในสังคมไม่ได้มีปัญหา หากรั

ประโยค(๑) - จุดตอมหินปลาสากแปลง ภาค ๑ - หน้า 306 ควรที่จะภูมะนุ่งไหมได้ไม่รับเอาสิทธิ คือ แม่นุ่งไหมแล้ว ก็ไม่พึงถือ ลักษณะ (ของเขา). บทนี้ บัญฑิตพึ่งราบรับิฐาน ในคำว่า "กิฏฐินเดินไปถึง วัดใดก่อน, ถ

บทนี้กล่าวถึงการใช้ภูมะนุ่งไหมและจิรารับิฐานในศาสนาพุทธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้สิทธิในวัดของชาวบ้านที่สร้างวัดและจัดเตรียมทรัพย์สินต่างๆ สำหรับการทำบุญ เช่น การใช้เครื่องลาพื้นลุ่ง การปลาดเปลือกฟูกอ้า

ประโยค(ตอน) - ดูยอดสมุนปลาสากแกะแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 307 เป็นปรกติเดิมที่เดียว ภิกษุไปยังต่างถิ่นแล้ว พึงเก็บไว้ในอาวาสของสงฆ์แห่งหนึ่ง เพื่อประโยชน์แก่การใช้สอย โดยการใช้สอยเป็นของสงฆ์ ถ้าจีวรสำหรับบ

เนื้อหาเกี่ยวกับการเก็บรักษาและการใช้จ่ายของจีวรโดยภิกษุในอาวาส รวมถึงการจัดการกับวัสดุบริหารที่ชำรุดหรือสูญหาย มุ่งเน้นที่บทบาทของอาจารย์และการสงเคราะห์ภิกษุ รวมถึงบทบาทของการบริหารกิยุษและประเด็นสำค

ประโยค (ตอน) - ข้อคิดเห็นในปาฐกถา แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 308 แท้จริง ไม่มีอาบัติหรืออนามัย แก่กยู่ทั้งหลายที่พวกจิตปวรนา แล้ว. แม้ไม่กล่าว อุตตโม ธเน น นี้ บัณฑิตพึงเห็นความอย่างนี้ว่า "ไม่เป็นอาบัติเก

บทความนี้เสนอข้อคิดเห็นเกี่ยวกับการปวรนาและการไม่มีอาบัติใด ๆ สำหรับบุคคลที่มีจิตปวรนา โดยเน้นไปที่การบริจาคสิ่งของและการปฏิบัติตามวินัยของสงฆ์ รวมถึงการปฏิกิริยาที่จะเกิดขึ้นเมื่อมีการขอปวรนา โดยอธิบ

ประโยค(ตอน) - ดูเหตุสมมุติการแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 309 ในคำว่า อนุญาสุสตายู this มีรธอย่างหนึ่ง ดังนี้ว่า "ไม่เป็นอาบัติเกิดกับผู้ถอกพวกญาติและคนในครอบครองตนเอง เพื่อ ประโยชน์แก่ตนเองอย่างเดียวเท่านั้น

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการไม่เป็นอาบัติในบริบทของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยมีการนำเสนอวิธีการและข้อกำหนดที่เกี่ยวข้อง เช่น การถอดถอนที่เกิดจากความประสงค์เพื่อประโยชน์ส่วนตัวหรือส่วนรวม การวิเคราะห์

ประโยค (๒) - ดูที่สุดสมบัติปาสาทกามาแปล ภาค ๑ - หน้า 310 จิววรรณ์ที่ ๑ สิกขาบทที่ ๑ พรรณนาถุตตทิสริกาขนบ ถุตทิสริกาขบทว่า เตน สมนุ เป็นดังนี้ ข้าพเจ้าอัจจาว่า ต่อไป:- ในทุตตทิสริกาขบทนั้น มีวินิจฉัยดั

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์อรรถในสิกขาบทที่ ๑ โดยเฉพาะในคำว่า อภิฤทุซึ ซึ่งมีความหมายว่า 'เพื่อถือเอา' โดยมีการอธิบายถึงความปรารถนาและการนำไปรับจีวรในบริบทของผู้ที่ปรารถนา และอธิบายความหมายของบทต่างๆ

ประโยค(ตอน) - คู่อสนั่นปลาสานกาแล ภาค ๑ - หน้าที่ 311 พวกข้ามเจ้า เติมบารมีรื่น ท่านต้องการจิรเท่าได ถึงงั้นไปเท่านั้น เด็ด." ก็เพราะรวบการนามทั้งสองนั้นเข้าเป็นอันเดียวกัน ตรัส เรียกว่า "ปารณาเพื่อป

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการอธิบายคำสั่งสอนของพระผู้พระภาคเจ้าที่เกี่ยวกับการใช้จิวรรในชีวิตประจำวันของภิกษุ โดยมีการกำหนดวิธีการใช้และจำนวนของจิวรรที่เหมาะสม หลีกเลี่ยงการเกินควรและแสดงให้เห็นถึงความสำ

ประโยค- ดูข้อสมุนปลาสากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 312 ภิณฐนนไม่ควรยืนดี แต่บรรดาจิว ๒ ผืน ของภิณฐใจหายผืนเดียว, เธอพึงยืนดีผืนเดียว แต่ของภิณฐใจ มีผืนเดียวเท่านั้น และจิวริผืน นันหายภิณฐ พึงยืนดี ผืนเดียว แต

การตีความการวิเคราะห์ข้อสมุนปลาสากในภาค ๑ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเข้าใจลักษณะในองค์และการตั้งอยู่ในความเป็นผู้มีอุตรสงคลัมอันตราสก การพูดถึงจิวรทั้งหลาย มีการกล่าวถึงการขอและการพอประมาณในบริบททา

ประโยค(๑) - ดูสมดุลของปลาอสมากรภาค ๑ - หน้า ๓๑๓ เหลือมีรถดึนทั้งหมดน. บรรดาปกิณกะมีสมบูรณเป็นต้น สีกขบเทมนี้ มีสมบูรณ ๖ เป็นวิริยะ โนสัญญาวิภํว อิตติฎะ ปิณฺฑิติวัชฺชะ ภ ายธรรม วิถีกรรม มีจิต ๓ มีเวทน

ประโยค (๑) – จุดส่วนปลากาสาแปลง ภาค ๑ หน้า ที่ 314 จิตวรรณกรรมที่ ๘ พรรณานำชูมุปภักฏิจิตวรรณ อุปกุลอิงลาขว่า เตม สมย เป็นดัง บ้านเจ้าจะกล่าว ต่อไป:- ในอุปกุลอิงลาขนั้น มีวินิจฉัย ดังต่อไปนี้:- [แก้อร

สรุปการวิเคราะห์อุปกุลอิงลาขและความหมายของคำต่างๆในจิตวรรณกรรมที่ ๘ โดยเน้นการตีความที่สำคัญ เช่น ความหมายของคำว่า อุณฑุลโล และ อนิมยาน พร้อมกับการเชื่อมโยงไปยังบทบาทของภิกขุในทางปฏิบัติและการใช้ทรัพย

ประโยค(ตอน) - ดู้อื่นส่วนปลากากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 315 จริงอยู่ ทรัพย์สำหรับจ่ายวีรที่พ่อเจ้าเรือน หรือแม่เจ้าเรือน เตรียมไว้เฉพาะภิกษุใด ย่อมชื่อว่าเป็นอันเทาทิกนั้นให้เป็น ปัจจัยตรเตรียมไว้โดยแน่นอน

ในบทความนี้พูดถึงการเตรียมทรัพย์ที่ใช้สนับสนุนภิกษุ รายงานถึงการเข้าใจความหมายเกี่ยวกับคำว่า 'อาราม' และ 'กุศล' ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า การให้ทรัพย์เพื่อการสนับสนุนภิกษุ และบทบาทของการเตรียมทรัพย์ในการ

ประโยค (๑) - ดูดซับส่วนปลาสักกาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 316 สองเท่าวุ อุปญูมิ โหติ ได้แก่ เป็นทรัพย์ที่เตรียมไว้ คือ รวมรวมไว้แล้ว ก็เพราะด้วยคำว่า หิริฺโณ วา เป็นดังนี้ ย่อมเป็นอันพระผู้มีพระภาคเจ้ากระจ

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวข้องกับการตีความคำในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า 'อุปญูมิ' ซึ่งหมายถึงทรัพย์ที่จัดเตรียมไว้แล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้ากระจ่างถึงความหมายและการใช้คำในบทสนทนา นอกจากนี้ยังพูดถึงการร

ประโยค(ตอน) - ดูอิสนั่นปกสกาทกาแปล ภาค ๑ หน้า 317 "กิทายนันอยู่ในที่ใด ไปแล้ว ณ ที่นั้น" เพราะฉะนั้น จึงรัสซ้ำอีกว่า "เข้าไปหาแล้ว ณ ที่แห่งใดแห่งหนึ่ง." สองบทว่า วิภุส อนันชูฉาย มีความว่า พึงถึงความ

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ความหมายของคำในพระไตรปิฎก โดยมีคำสำคัญเช่น 'สตฺ', 'วตฺ', และ 'อุปาทาย' เพื่อแสดงถึงลักษณะของความอ่อนน้อมและการกำหนดความคิด. คำว่าคฤยาณกมุฏติ อุปาทาย บ่งบอกถึงการที่ผ